headerphoto

Хайрын төлөөх сүүлийн тэмцэл - 1

Соёлоо гэж сайхан нэр шvv хэмээн нэгэн vл таних бvсгvй нvvр лvv нь эгц харан хашгирах дуунаар цочин нойрноос сэрэв. Ямар сонин зvvд вэ, шал танихгvй хvvхэн миний нэрийг хэлж байдаг чинь, учир утгатай зvvд юм бол уу хэмээн дотроо бодоод, нvдээ нухан орноосоо eндийлee.
Аль хэдийнэ eглee болж, зуны наран нvvр дээр нь илч дvvрэн цацрагаараа наадаж байлаа. Соёлоо дулаахан орондоо хоргодсон ч vгvй тэр дороо босоод, унтлагын хувцастай чигээрээ тагтныхаа хаалгыг цэлийтэл нь нээж eглeeний цэнгэг агаарыг цээж дvvрэн амьсгалав. Аль багын л харанхуйгаас айдаг байсан тэр хэвээрээ, тэрээр одоо болтол ганцаараа хонохоос айдаг болохоор оройдоо тагтаа янгинатал тvгжээд, айн айн унтдаг билээ. Ай даа дандаа л ингэж ганцаараа хонох дэндvv хэцvv юм даа, дасахгvй байсаар аягvй бол гучин нас хvрэх байх гэж eeрийгee шоолонгуй бодох зуураа унтлагынхаа eрeeний том толины eмнe зогслоо. Хvvе баруун зовхины доогуур vрчлээ гарах нь уу даа гэж дуу алдаад Соёлоо толинд eeрийгee ойрд ажаагvйгээрээ нэг бvрчлэн сайтар ажиглав.
Соёлоо одоо хорин дeрвeн настай, дээд боловсролтой, eeрийгee хeeрхeн гэж ам бардам хэлэхгvй ч гэсэн, муухай гэж бас л боддоггvй ээ. Мeрee давсан шулуухан vсээ саяхан будсан нь тун ч зохисон, дунд зэргийн нуруу зeв хэлбэртэй нvvр, vл ялиг махлаг нэгэн билээ. Махлаг болоод ч тэрvv хэлбэр сайтай хeх нь эрчvvлийн харааг нилээн булаадагийг тэрээр eeрee сайтар мэддэг ажээ. Хувцсаа тохируулж eмсeeд нvvрээ тааруулаад будахад, бас ч гэж эрчvvдийн харааг булаахаар л хvvхэн гэж eeрийгee дvгнэдэг нэгэн. Дунд сургууль, бас их сургуульдаа найз нeхeд олонтой адтай л охин байсан сан, даанч хайрын тэнгэр тvvнд нэг л таагvй хандаад байдаг юм шиг санагдана.
Гэнэт гар утас нь хангинан мэссэж ирэхэд давхийтэл цочин бодлоо тасалж, за байз энэ хар eглeeгvvр хэн нь мэссэж бичдэг байнаа, юу болсон юм бол гэсэн шvv юм бодсоор утсаа шvvрэн авч нээн уншвал Hi sain uu, unuudur yu hiih gej baina daa. Manai ajil deer irj hoollohgui mu, soninoos nuguu zaluu chin unuudruus ajildaa orj baigaa yum bna. Chi irj hairtaa harahgui muu : ), za yariarai Ok. гэсэн зурвас дотных нь найз Туяакагаас нь ирсэн байлаа. Зvрх нь нeгee залуу гэсэн хоёрхон vгийг уншаад л хvчтэй гэгч нь цохилж, нeгee залуу, нeгee залуу гэж бодонгуут хар аяндаа сэтгэл нь хeдлeн амьсгаа нь давхцаад эхлэх ажээ. Тэр залуугийн дvр тeрх нь анх харсан тэр мeчeeс эхлэн Соёлоогийн сэтгэлд хадагдаж орхисон билээ, гэхдээ зvгээр ч нэг хадагдаагvй ээ. Бvvр зvрхнийх нь мухарт орчихоод, гарахаа байж сэтгэлийн гvнд оч асаан гэрэлтvvлж байдаг болсон сон. Соёлоо цаг харвал арван цаг eнгeрч байсан тул тэр дороо л ороо хурааж орхиод, eдрийн уулзалтанд эртлэн бэлтгэхээр хувцасныхаа шvvгээг онгичиж эхлэв.
Ердee л долоохон хоногийн eмнe сайн найз Туякагийн ажил дээр нь очиж гэрийхээ компьютерийг засуулахдаа анх тvvнийгээ олж харсан сан. Засварын хэлтэст ажилладаг жирийн л залуу анх компьютерийг нь хvлээн авч, ямар гэмтэл илрээд байна хэмээн даруухан асуугаад тvvнрvv харахад нvдний харцаар нь дамжаад бvх биед нь цахилгаан гvйдэл сулхан цохих мэт жирс хийгээд, асуултад нь хариу хэлэх нь байтугай ам нь нээгдэхгvй гацаж орхисон билээ. Азаар хамт байсан Туяка тvvнийг гайхан хараад асахгvй байгаа гэнээ, яасан ийснийг нь мэдэхгvй нь, Тeeгee минь чи л нэг учрыг нь олж vз гэж хэлчихээд, Соёлоог хvлээлгийн сандалд тvлхэх шахам суулгаад одоохон гэж амандаа vглэсээр eрeeнeeс гарч eeрийнхee офис руугаа явж одов. Соёлоо eнeeх залууг юу хэлэхийг хvлээн сандал дээр суунгаа, компьютерийг нь онгойлгон vзэх залуугаас нvд салгаж чадахгvй байв. Тэгтэл ч удсангvй нeгee залуу арваад минут болов уу vгvй юу компьютерийг нь тэврэн хажуугийн ширээнд нь авчирч тавиад, жаахан тохиргоо нь алдагдсан байна тэрийг нь тохируулчихлаа, хамаагvй фолдеруудыг дур мэдэн устгаж болдоггvй байхгvй юу гээд алив нааш ир дээ хэмээн eeрийнхee компьютерийн дэргэж зогсоож, ойр зуурын жаахан ч гэсэн хэрэгтэй зeвлeгeeнvvдийг сэтгэлд хvрсэн дeлгeeхeн намдуу хоолойгоор хэлж eглee.
Тийм vv, аан тийм байна хэмээн бувтнаж байтал Туяка хаалгаар ороод ирэв. Туякаг хараад л Соёлоо овоо сэхээ орж баярлалаа гэж хэлээд eeдeeс нь инээмсэглэж амжсан билээ.Аль багын л хэлтэй амтай байсан Туяа за дууссан уу, овоо хурдан засчихсан байх шив, алив явья явья хэмээгээд Соёлоо рvv нэг л сонин харц шидээд нvдээ доогтой ирмэлээ. Ингээд тэр хоёр тэндээс гарч eдрийн хоол идэхээр хамтдаа гарав. Замдаа Туяка хvvе ээ энэ Тeeгee чамд ёстой сvйд болж байх шивдээ, аягvй томоотой залуу байхгvй юу, тэгээд бvvр чамайг хажуудаа зогсоогоод юм хум ярьж байна шvv дээ, та хоёр юу ярив хэмээн шалгааж эхлэв. Соёлоо харин тэр залуугийн тухай бvгдийг бvvр бvх зvйлийг нь мэдмээр санагдаад, Туяагаас асуумаар бvр хашгирч асуумаар санагдаж байсан боловч ёстой л хэлээ хазан eнгeрч юу ч яриагvй ээ, ойр зуурын хэрэглээ зааж байна, би бараг eeрийнхee буруугаас болоод эвдэх шахаж хэмээн хэлээд огт eeр юм асуун дvйвvvлжээ. Тэгээд гэртээ харин ганцаар vлдсэн хойноо зeeлeн сандал дээр тухлан суугаад тvvнийг тухтайхан дахин дахин бодлоо. Eндeрдvv нуруу, бас eeлсeн хvн бас жаахан махлагдуу биетэй, давхраатай нvд, бор царай тvvний нvдэнд тодхон бууна, бас тэр биеэ авч яваа байдал нь цаанаа л нэг жинхэнэ эр хvн шиг санагдаад байсан. Отверк барьж байсан гар нь ч эр хvний гар, нэр нь Тeeгee гэсэн , яг хэн юм бол Туяка одоо бvтэн нэрээр нь дуудахад яадаг байнаа хэмээн гэмгvй тvvнд дотроо уцаарлав. Соёлоо тvvний тухай бодсоор, дvр тeрхийг нь дахин дахин санан суусаар л байлаа. Тvvнд саад болох хvн байхгvй ээ.
Тэрээр их сургуулиа тeгсeeд хоёр сар гаруй болсоны дараа амарч гvйцлээ, одоо гадаадад сурч бие даан амьдарна гэж гэртээ шийдвэр гаргасан ажээ. Ингээд л аав нь дэмжиж, ээж нь чимээгvй сууснаар Соёлоо ялагч болоод холын Япон оронд хэлний курст явах, бас ч vгvй жаахан ажил хийхээр болсон билээ. Газар дээрх ганц эгчийнх нь нeхрийн дvv тэнд сураад хоёр жил болж байгаа. Эхлээд тэрэнтэй хамт гурван сар болоод, дараа нь eeрee хeлee олоод амьдарна хэмээн аав ээждээ ухуулаад, хоёр сарын дараа виз гарсаны баярыг найз охидтойгоо нижгэр гэгч нь тэмдэглээд, арлын Японыг зорин ниссэн нь тэр. Харин эх орондоо хайртай хаашаа ч явахгvй гэдэг байсан Соёлоог яагаад алс газар одох болсон шалтгааныг eeрeeс нь eeр хэн ч мэдсэнгvй ээ.

Зvрхнийхээ гvн дэх хайрын их шархаа эдгээх л гэж, зeвхeн энэ шалтгаанаар Соёлоо холын орныг зорин нисэхдээ цаг хугацаа, бас энэ орон зай тvvний шархыг эдгэхгvй юмаа гэхэд сэтгэлийн гvн дэх шаналалыг нь багасгах байх гэж найдаад эх орон, хайр сэтгэлээ орхин нисч одсон билээ. Буянт-Ухаагийн буудалд гэр бvлийнхэнтэйгээ юмаа мартан буцсаар, жаахан хожимдонгуй ирсэн тэрээр аравдугаар сарын бvvдгэр eдрийг хvлээж, бас айн зvрхшээж угтаж билээ. Нисэх буудлын хаалгаар ортол хамгийн тvрvvнд найз охид нь бяцхан бэлэгтэй уут барьчихсан хvлээж байлаа. Бас ангийнх нь найзууд ч ирчихсэн шаагилдан зогсоцгооно. Харин Соёлоо дотроо Ханболдыг ирчихсэн байгаасай хэмээн нэг бvрчлэн бvртгэж харсан боловч алга байлаа. Гэрээсээ гарахдаа явлаа хэмээн догдолж байсан сэтгэгдэл тэр дороо л унтарч орхив. Яагаад ч юм бvv мэд ээжийнх нь vнсэлт бvртэл сэтгэлийг нь тэгтэл айхтар хeдeлгeсeнгvй, ердee л зуслан яваад ирэх юм шиг сэтгэгдэл тeрж бушуу эндээс явмаар ч юм шиг санагдлаа. Ханболд тvvнийг eнeeдeр явна гэж мэдэж байсаан, тэгээд тvvнийг баяртай гээд хvрээд ирнэ гэж Соёлоо яагаад ч юм итгэж байсан билээ. Зeн совин Ханболд заавал ирнээ, тэгээд тvvнийгээ сайн хараад ав гэж тvvнд шивнээд байсан сан. Урд шeнeжин зeвхeн Ханболдыг ирээсэй гэж бурханаас гуйж, жаахан ч гэсэн цурам хийлгvй хоносон, бас зeвхeн тvvний л зургуудыг аяныхаа цvнхэнд эвтэйхэн хийгээд явж байгаа билээ. Арай ч дээ, Ханболд яагаад тvvнд ийм хатуу хандана вэ? Тэр тvvний анхны хайр, анхны vерхэл, анхны vнсэлт гээд л хамгийн нандин сайхан дурсамжуудын эзэн билээ. Чи ганцхан минийх гэж зvрхнээсээ шивнэж байсан тэр Ханболд ирсэнгvй ээ.
Хайр сэтгэлийнх нь цорын ганц эзэн болсон Ханболд нисэх буудалд ирж гаргаж eгeх нь битий хэл, хvний урманд утсаар сайн яваарай ч гэж хэлсэнгvй танихгvй хvн адил огт тоомсоргvй, чив чимээгvй vлдлээ

0 сэтгэгдэл: